Geschreven door Didi Bok
Olli heeft vandaag een groot plan, hij wil een wereldreis maken. Olli is nieuwsgierig naar de andere kant van de wereld. En het liefst gaat hij ook nog op bezoek bij de Kerstman op de Noordpool.
Olli vertelt zijn plan aan John, de hond.
‘Dan mag je wel opschieten, het is bijna zover dat de Kerstman deze kant op komt,’ zegt John.
‘Dat is waar, misschien wil Ari mee, dan kunnen we met een van zijn vliegmachines reizen, dat gaat sneller,’ zegt Olli.
Ari is Olli’s slimste vriend. Olli noemt hem Leonardo Da Vinci omdat Ari über intelligent en uitermate veelzijdig is. Hij is uitvinder, ingenieur, natuurkundige, maar ook filosoof. En hij maakt ook nog beelden, schilderijen en muziek net als Leonardo Da Vinci.
Olli vraagt Ari mee te gaan op wereldreis en het liefst eerste bestemming: de Noordpool.
Dan opeens zien ze iets in de verte aankomen met flinke vaart.
‘Dat lijkt wel Rudolf,’ zegt Olli.
‘Rudolf! Het rendier van de Kerstman, ‘vraagt John
‘Dat is wel een beetje vroeg,’ zegt Ari.
Maar voordat ze nog een keer met hun ogen kunnen knipperen, staat Rudolf met lege slee voor hun neus.
‘Wow, je bent het echt,’ zegt Olli.
‘Ik heb een brief,’ zegt Rudolf.
‘Een brief voor wie?’ vragen Olli, Ari en John tegelijk.
Ari pakt de brief aan en maakt hem open. En leest hardop.
Goede Olli,
Sorry voor mijn slecht handschrift , ik ben nogal oud en moe en schrijven kost me veel moeite, ik hou het dan ook graag kort.
Ik schrijf je want ik hoop dat jij mij kunt helpen.
Omdat ik oud en moe ben, kan ik mijn taak als Kerstman niet vervullen dit jaar.
Ik wil jou vragen of jij mij kunt helpen. Ik heb alle vertrouwen in jou.
Je zult een goede Santa Olli zijn.
Mijn eeuwige dank, salut.
Santa
Ted, het boze schaap, luistert mee. Hij hard lachen om het nieuws van dat de Kerstman niet komt. Ted is dol op leedvermaak. Hij vertelt dit slechte nieuws direct door. En zoals het met schapen gaat verspreid dit nieuws zich razend snel van kudde naar kudde, hele wereld rond.
Het slechte nieuws doet Ted goed, maar hij blijft boos. Ted is geboren met lange tenen en een groot ego. Dagelijks maakt hij zich druk over hoe schapen bekend staan in de wereld. Schapen gedrag wordt geassocieerd met negatief gedrag.
Ted reageert zijn woede af met leedvermaak. Hij geniet van het nieuws een kerst zonder Kerstman dit jaar.
Ondertussen springt Olli een gat in de lucht: ‘ Ik wist het, ik wist het!’
‘Wat weet jij wat ik niet weet,’ vraagt Ari verbaasd.
‘Dat de Kerstman echt is!’
Olli is helemaal blij met de brief totdat hij beseft dat de Kerstman dit jaar dus niet komt. Het is zijn favoriete moment van het jaar. Van grote blijdschap verandert Olli zijn gemoed in groot verdriet.
‘Daarom vraagt de Kerstman aan jou de Santa te zijn,’ zegt Ari.
‘Santa Olli,’ schreeuwt John enthousiast, ‘ dat klinkt goed!’
‘Santa Olli, zegt Olli, 'hoe zit het met de cadeaus?
Ik heb geen cadeaus! Een Santa zonder cadeaus kan niet!’
Dan komt de Postduif aan vliegen met dikke stapels kranten.
“Speciale Extra Editie’, roept hij’ de wereld staat in brand!’
Samen slaan ze de krant open. En lezen met grote ogen de kopregel:
De Wereld is in Paniek.
De Kerstman komt dit jaar niet.
Over de hele wereld huilen kinderen en maken dingen stuk. Ze zijn boos en verdrietig over het niet komen van de Kerstman.
Het nieuws is in megasnelheid verspreid over de hele wereld van Rome tot Tokio.
‘Hoe kan dit zo snel zijn gegaan?’ vraagt Olli
Ze kijken alle drie naar Ted, die iets verderop met de andere schapen schaapachtig staan te lachen.
Het bericht is door de schapen de wereld over gegaan. Er is geen hoekje van de wereld overgeslagen.
‘Duidelijk een wolf in schaapkleren,’ mompelt Rudolf en zet zijn lege slee voor Olli, John en Ari neer.
Olli beseft dat hij de kinderen moet verassen als Santa Olli. Maar hoe komt hij aan cadeaus? Een kerst zonder cadeaus is een wereld ramp.
Olli vraagt aan Rudolf of hij meer weet of de Kerstman meer heeft verteld wat ze moeten doen. Rudolf is niet zo spraakzaam en zegt, dat hij alleen weet hoe hij de slee moet besturen.
‘Kerstman zonder cadeaus wordt hel…’ zegt John
‘Elk kind verwacht een cadeautje… dat zijn heel veel cadeautjes…en hoe weet ik wat elk kind leuk vindt, elk kind is anders…. ‘ zucht Olli radeloos.
‘Toch moet er iets zijn dat elk kind leuk vindt,’ zegt John
‘Ik heb een idee,’ zegt Ari.
Ari has no time to explain but he might have found a solution for their problem. He runs to his work barn and starts sketching and building.
Ari is busy and building for days on end. It is very mysterious what he's doing. Occasionally Olli and John try look through a crack in the wall seeing Ari busy sawing, hammering, drawing, sanding, welding and thinking.
Just a few more days and it'll be Christmas. Olli and John impatiently circle the barn. Rudolf is quietly waiting with his empty sleigh.
Loud construction noises come from Ari's barn and every so often Ari shouts:
'Almost finished,'
And continues hammering, welding and sawing etc.
Rudolf is now also getting impatient and takes a look through the crack in the wall with Olli and John.
Ari is still busy.
It really is almost Christmas; only a few hours left…Rudolf knocks on the barn door
“Yes, yes, you can come in,” Ari says
Olli and John immediately open the door.
They can't believe their eyes.
In the middle of the barn is a large mountain with packages.
“Wow! “says Olli.
“How many packages are this?” asks John.
“Millions. As many as there are children in the world “says Ari.
Olli helemaal blij dat is altijd een goed teken als Ari een idee heeft.
‘Als we 1 ding weten hoeven we niet allemaal verschillende cadeaus te hebben, dat scheelt tijd,’ zegt Ari.
‘Maar dat is nog steeds heel veel cadeaus,’ zegt John.
‘ En niet elk kind is het zelfde,’ zegt Olli.
Ted staat iets verderop en geniet van deze goede dag roept lachend: ‘Kinderen zijn net als schapen allemaal anders.”
Olli, John en Ari negeren Ted.
Ari pakt een pen en papier en vraagt aan Olli en John:
‘Wat vinden kinderen leuk?’
Olli, en John schreeuwen allemaal dingen door elkaar.
Ari schrijft ze op.
In een boom klimmen.
Snoep
Stenen over het water ketsen.
Stampen in een plas modder.
Sneeuwballen gooien
Schat zoeken.
Kampvuur maken.
Sleeën.
Koekjes eten.
Badwater drinken.
Ari leest de lijst voor.
‘Ik weet het niet,’ zegt Olli, ‘het blijft een geheim wat echt ALLE kinderen over de hele wereld leuk vinden.’
Ari springt op.
Eureka!!!
‘Dat is het.’
Ari heeft geen tijd voor uitleg wat hij heeft bedacht als oplossing voor de cadeau. Hij rent naar zijn bouwplaats en begint te schetsen en bouwen .
Dagen lang non-stop is Ari bezig. Het is zeer geheimzinnig wat Ari doet. Af en toe kijken Olli en John door een kier van de schuur. Ze zien Ari druk zagen, timmeren, tekenen, schuren, lassen en nadenken.
Nog een paar dagen en dan is het kerst. Olli en John lopen ongeduldig rondjes om de schuur. Rudolf staat rustig te wachten met zijn lege slee.
Flinke bouwgeluiden komen uit de schuur van Ari en om de zoveel tijd roept Ari:
‘Bijna klaar,’
En gaat weer door met timmeren, lassen en zagen etc.
Rudolf begint nu ook ongeduldig te worden en neemt samen met Olli en John een kijkje door de kier.
Ari is nog steeds druk bezig.
Het is echt bijna kerst, nog maar een paar uur…..Rudolf klopt op de deur van de schuur
‘Ja ja komen jullie maar binnen, ‘ zegt Ari
Olli en John schuiven meteen de deur open.
En ze kunnen hun ogen niet geloven.
Middenin de schuur staat een grote berg met allemaal pakjes.
Wow!, zegt Olli, ‘hoeveel pakjes zijn dat wel niet.
Miljoenen. Net zoveel als er kinderen op de wereld zijn, zegt Ari.
‘Wat is het? ‘ vraagt John
‘Dat is geheim,’ zegt Ari en gaat direct aan de slag met zijn werkplaats klaar maken voor actie.
‘Briljant,’ zegt Olli.
Immers elk kind houdt van geheimen. Olli en John ook.
Nieuwsgierig vraagt John wat het doet.
Ari legt uit dat hij er niet veel over kan vertellen. Hij kan er eigenlijk niks over vertellen, want anders is het geen geheim en is het cadeau zinloos en kapot.
Olli vindt het jammer dat hij geen kind is, hij houdt van geheimen. Maar hij begrijpt dat Ari niks kan verklappen.
De berg pakjes ziet er overweldigend uit. Elk pakje is prachtig uit, het glittert en straalt geheimzinnig.
Bij elk pakje zit ook een geheimzinnige gebruiksaanwijzing dat elk kind kan lezen ongeacht welke taal je spreekt of hoe oud je bent. En het is onleesbaar voor ouders.
Rudolf is niet nieuwsgierig naar de pakjes. Hij maakt zich alleen maar druk dat de pakjes op tijd aan komen en maakt duidelijk dat de lege slee die achter hem staat, zo snel mogelijk gevuld moet worden met alle pakjes.
‘Kom, we moeten gaan, anders halen we het niet meer,’ zegt Rudolf ongeduldig.
Nog een paar uur te gaan en dan begint het kerstfeest. En zullen de eerste kinderen onder de boom kijken.
Ari telt alle pakjes na, of hij er precies zoveel heeft als er kinderen in de wereld zijn. Hij geeft Olli en John een grote zak om te vullen met pakjes. Als alle pakjes in de zakken zitten, binden ze samen de zakken op de slee. De slee zit tot de nok toe vol. Er is nog een klein plekje vrij voor Olli.
Rudolf staat al klaar in de startblokken voor vertrek.
Ongeduldig huppelt hij een beetje heen en weer.
Olli wurmt zich op de slee. Hij past precies.
Op het moment dat Rudolf wil vertrekken roept Ari nog: ‘wacht wacht!’ Hij rent naar achteren in de schuur en komt terug met een Santa muts en outfit.
Olli zet de muts op. Rudolf veegt zijn hoeven over de grond voor vertrek.
Dan roept John: ‘ wacht!’
‘Een Kerstman zonder cadeaus kan niet maar een Kerstman zonder baard ook niet, ‘roept John en komt aanrennen met een nep baard gemaakt van schapenvacht.
‘Hoe kom je daaraan?’ vraagt Ari.
‘Geleend van Ted,’ zegt John.
‘We gaan’ roept Rudolf en zoef weg zijn Rudolf en Santa Olli.
Rudolf rent zo hard hij kan. Ari en John blijven hun nakijken tot ze een puntje aan de horizon zijn geworden en verdwenen zijn in het donker van de hemel.
Bij het ochtend gloren worden Ari en John wakker van hard geblèr
In de verte komt er een kudde schapen aan rennen. Ze blèren door elkaar heen. Ze rennen naar Ted, die eindelijk wat beter gehumeurd was.
Maar bij het horen wat de schapen te hebben vertellen slaat zijn humeur om.
De schapen brengen het nieuws dat Santa Olli alle kinderen de mooiste kerst ooit heeft gegeven.
Ted loopt helemaal rood aan van boosheid. Op zijn rug ontbreekt een stuk wol in de vorm van een kerstmannenbaard. Hij is kwaad dat de kinderen in de wereld toch allemaal verwend zijn met een cadeautje onder de boom. Razend is Ted. En hij ontploft ongeveer als hij hoort dat hij de laatste in de wereld is die dit goede nieuws te horen krijgt.
Zelfs de Kerstman heeft het nieuws eerder te horen gekregen dan Ted.
De Kerstman is trots op Santa Olli.
Hij zou wel graag meer willen weten over het geheimzinnige cadeau.
Maar helaas er is 1 regel voor het cadeau. Het werkt alleen als het geheim blijft.
Tot op de dag van vandaag blijft het geheim.
En is Ted boos.
